- zwycięski wódz
- победный вождь
Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski. Jerzy Kazojć. 2009.
Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski. Jerzy Kazojć. 2009.
wódz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. wodzowie, D. wodzów {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto przewodzi innym ludziom, kieruje jakąś organizacją, ruchem, wojskiem; przywódca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wódz plemienia. Wódz powstania. Okrzyknąć kogoś wodzem.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwycięski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, zwycięskiscy {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który zwyciężył; dotyczący zwycięstwa, zwycięzcy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwycięska armia. Zwycięski wódz. Zwycięska bitwa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wódz — m II, DB. wodza; lm M. wodzowie, DB. wodzów «ten, kto przewodzi innym, kieruje jakimś zespołem, dowodzi wojskiem; przywódca, komendant» Wybitny, zwycięski wódz. Wódz powstańców. Wódz plemion murzyńskich, indiańskich. Duchowy wódz narodu. ∆ Wódz… … Słownik języka polskiego
zwycięski — zwycięskiscy «taki, który odniósł zwycięstwo; właściwy zwycięzcy» Zwycięska armia, drużyna. Zwycięskie wojsko. Zwycięski wódz. Zwycięska bitwa, walka. Zwycięski pochód. Zwycięska pieśń … Słownik języka polskiego
pan — m IV, DB. a, CMs. u, W. pannie; lm M. owie, DB. ów 1. «mężczyzna; często także o mężczyźnie eleganckim, wykształconym» Starszy pan. Eleganccy panowie. Pan w średnim wieku. Przyszedł jakiś pan. 2. «forma grzecznościowa używana przy zwracaniu się… … Słownik języka polskiego
tryumfator — m IV, DB. a, Ms. tryumfatororze; lm M. tryumfatororzy, DB. ów «człowiek, który odniósł tryumf wielkie zwycięstwo, sukces; w starożytnym Rzymie: zwycięski wódz odprawiający tryumf» Zwycięzcę wyścigu witano jak tryumfatora. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
wóz — m IV, D. wozu (daw. woza), Ms. wozie; lm M. wozy 1. «czterokołowy, drewniany pojazd ciągnięty przez konie, służący do przewożenia ciężarów, fura, furmanka; ilość czegoś mieszcząca się w tym pojeździe» Wóz zaprzężony w konie (w woły). Skrzypienie… … Słownik języka polskiego
tryumfator || triumfator — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. tryumfator || triumfatororze; lm M. tryumfator || triumfatororzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek, który odniósł tryumf; zwycięzca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tryumfator… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tryumfalny || triumfalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, tryumfalny || triumfalnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnoszący triumfy, pełen zwycięstwa, sukcesów; zwycięski : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tryumfalna armia. Tryumfalny wódz.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień